معرفت در دین مگه چقدر مهمه؟ شناخت خود شما و استعداد های نهفته ی در شما، به شما این احساس مسئولیت رو میده که کار کنی و تلاش کنی و نهایت بازدهی رو داشته باشی. هم توی مسائل فردی که خودت از خودت انتظار داری. هم توی مسائل خانوادگی با پدر و مادر و همسر و فرزندانت و هم توی مسائل اجتماعی و انتظاری که جامعه از تو داره. معرفت نفسی هم که منجر به معرفت پروردگار میشه هم که جداگانه بسیار مهمه.
اما معرفت در دین، جهاد در راه شناخت دینی که از پدران ما به ارث رسیده بار ها و بارها در قرآن و حدیث تاکید شده. کسی که عقل بهتری داره یعنی کسی که روی این عقل بیشتر کار کنه و استعداد های درونش رو بیشتر نمایان کنه. یاد دو تا حدیث افتادم. که فکر می کنم هر دوش از پیامبر گرامی مون حضرت محمد (صلی الله و علیه و آله و سلم) باشه.
یکی میاد پیش معصوم و عرض می کنه. یکی هست خیلی نماز می خونه و عبادت و ... بهش در جواب می فرمایند که نگاه به عقلش کنید ببینید چقدر می فهمه
الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه [1]. مردم مثل معادت طلا و نقره هستند.
3 مرحله داری.

1- کشف و شناخت ذخایر و استعداد هات.
2- حفاری و کنکاش و استخراج
3- تصفیه و صیقل دادن جواهرات درونی ات با تزکیه و تقوای الهی

[1]. الناس معادن کمعادن الذهب و الفضة